So hai unha maneira de aprender unha lingua , falándoa...e so hai una forma de ser galego, sentíndoo ( da igual que naceras no Camerún, xa que un é de onde pace non de onde nace...).
Así de sinxelo, hoxe eu mais o meu fillo aprendemos dúas palabras novas en galego, e a facer unha laboura tradicional.Podo dicir que nos aproveitou a fin de sema, vaia que sí....
Antes de nada, explicarvos que dous palabras aprendín , una foi ENQUEIRAR, busquei na web da xunta no diccionario de galego e non ben...pero atopei a mesma palabra no portugués xa vedes...
ENQUEIRAR, o menos e certa aldea de Paderne, non é so unha palabra en un traballo, ENQUEIRAR, e o proceso de transformar un pao ou unha vara para convertela nun mango ou nunha aguillada.Hai que buscar o pao adecuado, o cal xa é unha fermosa experiencia pois implica un paseíño polo monte, e se o fas co teu fillo e o teu pai chega a ser toda unha aventura compartida entre tres xeracións.
O pao a ser posible a de ser de castaño e ha de estar verde, o importante nestes casos e que sexa un fermoso pao recto , con poucos nós e do grosor adecuado para que se vai a usar.Se o colles moi miúdo non che valerá para “mangar” o raño, o fouce ou a ferramenta que sexa..(salvo que lle seipas poñer unha cuña..eso deixámolo para outro capítulo).
Atopado o pao haino que ENQUEIRAR, ¿e quen ven sendo isto), pos hai que meter o pao no forno quente ( tamén se pode facer nas brasas pero coidadiño con non queimalo ) durante unha hora.Despois sacase e dóbrase, escoitaredes como cruxe toda a pel (cortiza) de pao e se cuartea, so tedes que ir tirando dos cachiños e sae coma unha monda dun plátano.Este proceso endurece a madeira , dálle ese color tostado que teñen os mangos das ferramentas e acádase a textura suave dos mesmos.Xa tedes un mango do que antes era un pao...agora tócavos a vos “mangar “a ferramenta...no o vou facer eu todo :)
A outra palabra que aprendín foi dando ese paseo polo monte para buscar o “pao perfecto”, e foi ABROTEGA, tampouco a topei no diccionario galego (on-line) e si no portugués.Évos unha herva de folla plana e longa ( de 20 a 30 cm) que sae nesta época, e ten uns tubérculos pequenos coma pataquiñas, na primaverira vota unaha follas brancas. De feito, cando estas ABROTEGAS empezan a saír é o tempo de empezar a semente das patacas. Tomade nota:-) !!
De por si no é nada meritorio pero o coas que estas cousas as veces fanme reflexionar, hai que ver canto se pode aprender se un escoita e ten ganas de compartir tempo cos teus.
E xa concluíndo:
O galeo no cho poden impor , telo que querer aprender, o galego que falan os meus pais no será normativizado, no ben no diccionario, pero é o meu galego.O galego que agora se escrebe con “nh”, e quere usar a “segunda” feira no sitio do “luns” ese....non é o meu galego.....Eu son galego, e falo galego a miña muller e galega e fala castelán ,o meu fillo e galego e fala o que lle peta....ninguén ten dereito a dicirnos coma temos que ser ou falar para ser galegos, xa o somos.
